P/P | r2c | June: The 'Found-poems' of Daily Life
P/P | r2c | June: The
'Found-poems' of Daily Life
|
"Ass!" screamed Mom. "Witch" shouted Dad. Though she loved me, Mom ran out the door. And Dad? Right / behind her!x from At Home, a poem by Hugo Claus This week, an image of a 'found-poem'— i.e., an image which is unintentionally both photograph and its own kind of poem— taken from the streets of North America. Also: five new translations from the Dutch. rss: Twitter r2c_dutchpoetry  |
The guest poems for this week are new English
translations from the work of a quintet
of contemporary Dutch poets— Hugo Claus,
Martinus Nijhoff, Rutger Kopland,
Clara Eggink, and
Ida Gerhardt:
|
Thuis `Lul!' schreeuwde Ma. `Trut!' riep Pa. Alhoewel zij van mij hield rende Ma de deur uit. En Pa? Haar achterna! Ik hoorde ze op straat. `Ben jij van mij?'—`Jazeker!' `En ik van jou?'—`Vanzelfsprekend!' `Vergeet mij niet!' loeide Pa en Ma riep: `Waarom niet?' Hugo Claus (1929) |
At Home "Ass!" screamed Mom. "Witch" shouted Dad. Though she loved me, Mom ran out the door. And Dad? Right behind her! I heard them out on the street. "Are you mine?"— "Of course!" "And I'm yours?"— "You better believe it!" "Don't forget me!" roared Dad and Mom called out: "Why not?" (all tr. Cliff Crego) |
|
Het
Souper 't Werd stil aan tafel. 't Was of wijn en brood Werd neergeslagen uit den greep der handen. De kaarsvlam hing lang-wapperend te branden En 't raam sprong open door een donk'ren sloot. Als water woelden in den nacht de landen Onder het huis; wij voelden hoe een groot Waaien ons aangreep, hoe de wieken van de Vaart van den tijd ons droegen naar den dood. Wij konden ons niet bij elkaar verschuilen: Een mens, eenzaam, ziet zijn zwarte eenzaamheid Dieper weerkaatst in de ogen van een ander— Maar als de winden langs de daken huilen, Vergeet, vergeet waar ons zwak hart om schreit, Lach en stoot glazen stuk tegen elkander. Martinus Nijhoff (1894-1953) |
The Supper The table fell quiet. It was as if bread and wine Were struck from the grip of our hands. The candleflame fluttered low as it burned And a window sprang open towards a darkening canal. As water tumbled about the land in the night Under the house; we felt how a great Wave took hold of us, how the wings of the Ship of time carried us on towards death. There was no place for us to hide together: A person, alone, sees his black aloneness More deeply reflected in the eyes of another— But as the winds cry against the roofs, Forget, forget where for our weak heart screams, Laugh and smash the glasses one against the other. |
|
Weggaan Weggaan is iets anders dan het huis uitsluipen zacht de deur dichttrekken achter je bestaan en niet terugkeren. Je blijft iemand op wie wordt gewacht. Weggaan kun je beschrijven als een soort van blijven. Niemand wacht want je bent er nog. Niemand neemt afscheid want je / gaat niet weg. Rutger Kopland (1934) uit: Het orgeltje van yesterday (1968) |
Going Away Going away is something different than sneaking out of the house softly pulling the door shut behind your existence and not returning. You remain someone who is waited for. Going away one might describe as a kind of staying. Nobody waits because you're still there. Nobody says goodbye because / you're not going away. |
|
De
Luiaard Heet mij niet lui, omdat ik vaak De dagen in een nietsdoen slijt. De kleine plicht, dien ik verzaak, Is van geen nut, verdient geen vlijt. Wat mij steeds heeft teleurgesteld Heeft anderen tot eer gestrekt. De mierenarbeid om wat geld Heeft slechts in mij geen drift gewekt. Toch liggen in mij krachten braak. Misschien dat 't eens een tijd behaagt Ook mij te dwingen tot een taak; Titanenwerk, dat niemand vraagt. Clara Eggink (1906-1991) |
The Sluggard Don't call me lazy, just because I while away the days in doing nothing. The little duty, that I betray Is of no use, no industry deserves. What continues to disappoint me Others have stretched to honor. The ant-labour for a bit of money Has in me no passion awakened. And yet energies lie fallow in me. Perhaps a time will come which sees fit To move even me to take on a task; The work of Titans, that no one asks. |
|
Studentenkamer Daar, in de Donkere Gaard, waar mijn eerste kamer ik had, diep in de binnenstad, zat ik te werken: ik las over het woord quintessens. En in die donkere Gaard strekte ik mijn hand uit; ik at van de boom van goed en van kwaad: en het vers werd mij geopenbaard. Ik zag het neerslaan, ontstaan. Een vreemdeling ben ik op aarde. Dit is in haar donkere gaarde waarvoor ik sedert besta: het vers—een kristal, een heelal: quinta essentia. Ida Gerhardt (1905-1997) |
Student's Room There, in the Dark Garden, where I had my first room, deep in the city's center, I sat working: I read about the word quintessence. And in that dark Garden I reached out with my hand; I ate from the tree of good and of evil: and the verse was revealed to me. I saw it struck down, rise up again. I am a stranger on this earth. In this, her dark Garden for which I since then exist : the verse—a crystal, a heaven: quinta essentia. * (all tr. Cliff Crego) |
| view / print Picture/Poem
Poster: Monday (Ellen Warmond) (86 K) | or
download as PDF |
"Dollar Store" image + backside text picture-poems.com Rilke Postcards . . .
Order 1 for under $1; order 100 for just $65. You might think of these as my special
student or big-city bookstore editions.Same images as the more expensive framed prints
above, but printed on tough 4" x 5 1/2 " 120 weight glossy cardstock that will last
a lifetime . . .
|
See also: new |
|
"Straight
roads, Slow rivers, Deep clay." |
A collection of contemporary Dutch poetry in English translation, with commentary and photographs by Cliff Crego |
|
See also another website by Cliff Crego: The Poetry of Rainer Maria Rilke |
A presentation of 80 of the best poems of Rilke in both German and new English translations: biography, links, posters |