P/P | r2c | December: The Ways of Light and Snow
"There are tones so high And so low That human ears Cannot hear them. It's possible, living In forest or hedge That birds hide from us Singing until the morning." from Silent Night, by Albert Verwey This week, an image called Last Light, Snowy Bench. Also: five new translations of Lowland poems. follow on Twitter r2c_dutchpoetry |
Vijf Gedichten; Five Poems
The guest poems for this week are new English translations of a set of five Dutch pieces.
The featured poets are, Gerrit Achterberg, M. Vasalis, Ed. Hoornik,
Albert Verwey and Gerrit Komrij.
I
In het verleden, in de toekomst leven is verkeerd.
Goed, maar wat, als het heden altijd onbewoonbaar
is gebleken?
J.C. Bloem
uit: Aphorismen (1952)
I
Living in the past, in the future, is wrong. Yes,
but what then, if the present has always proved
uninhabitable?
Sneeuwgang Er zijn nieuwe verten in mij ontstaan sinds het zo doostil sneeuwde. Ik zou nu naar ieder mensch willen gaan en zeggen: ik was niet zoals gij meende. Ze zijn misschien niet om mij begaan; ze hebben hun eigen bezigheden. De donkerheden minderen, witter gaan de boomen worden rondom mij henen. Er blijft er een in eenzaamheid staan en wensch en weenen vergaan, zijn schreden vergaan in de sneeuw, aan het eind van de nacht wacht de witte morgen, zonoverschenen. — Gerrit Achterberg |
Snow Passage Since it so quietly began to snow, new distances have awakened within me. I would like to go to every person now and say: I wasn't like you had thought; Perhaps they didn't feel pity for me; they have their own pursuits. The darkness lessens, the trees are turning whiter around me. One remains there standing in the loneliness, and desire and tears pass away, its steps disappear in the snow, at the end of the night awaits the white morning, showered in sunlight. — |
De weg terug De avond kwam; de avondspin had ons onmerkbaar ingesponnen. Alles stond stil en de geronnen minuten stroomden niet meer in. We lagen naar het plafond te kijken dat was ook leeg; ik werd zo bang, ik had één strakke koude wang, we lagen roerloos als twee lijken..... toen, in dit strak-gespannen niet, opeens van zeer dichtbij de regen stil slikkend langs het raamkozijn. Ontdooien van het vast verdriet en o de pijn om te bewegen om niet meer dood te mogen zijn. M. Vasalis |
The way back The evening came; unnoticed, the evening spider had spun us together. Everything was quiet and the curdled minutes didn't flow any more. We lay looking at the ceiling that too was empty; I became so afraid. I had one tight cold cheek, we lay motionless as two corpses..... then, in this taut nothingness, suddenly from very near the rain came a-swallowing along the windowpane. Thawing out from the rigid sadness and oh the pain of movement, of no longer being permitted to be dead. |
Het Kerstmaal De vader sloeg een kruis en zegende de spijs. Zijn blik werd donker, of een ver verhaal hem nieuw beroerde, een lang-vergeten wijs hem weer beving. Wij aten diep bevreemd het maal in geur van zware wijn en licht van kaarsen, dat over dennegroen en witte handen scheen, en hoorden telkens weer hoe in de paarse avond de voetstap van een kind kwam en verdween. Ed. Hoornik (1910-1970) |
The Christmas Dinner The father crossed himself and blessed the food. His face became darker, as if a distant story moved him anew, a long forgotten melody again took hold of him. Astonished, we ate the meal within the smell of heavy wine and light of candles that upon the pinegreen and white hands shone, and heard again and again how during the purple night the footstep of a child came and then vanished. |
Stille Nacht Er zijn zo hoge tonen En ook zo lage Dat mensenoren Ze niet horen. Mogelijk wonen In bos of hage Vogels voor ons verborgen Zingende tot de morgen. Albert Verwey (1865-1937) |
Silent Night There are tones so high And so low That human ears Cannot hear them. It's possible, living In forest or hedge That birds hide from us Singing until the morning. |
Epiloog in de Vorm van een Dichtstukje op de Herfst Ze zeggen dat je, als de blaren vallen, Met de treurnis één wordt, en de Zwarte zweep van de dood hoort knallen. Er is zeker nog niet genoeg ellende. Gerrit Komrij uit: Alle vlees is als gras of het knekelhuis op de dodenakker (1969) |
Epilogue in the Form of a little Verse on Autumn They say that, when the leaves are falling, You become one with sadness, and hear the Boom of the black whip of death. As if there's not already enough suffering. (all tr. Cliff Crego) |
| view / print Picture/Poem Poster: Snow Passage (86 K) | or download as PDF |
Three literary reports, perhaps of interest to r2c readers . . .
(1) Gerrit Komrij schreef libretto voor
Portugees-Nederlandse opera
http://www.nrc.nl/
'In Nederland is bijna alles betekenisloos'
In Rotterdam gaat morgen een opera in première met een libretto
van Gerrit Komrij. ,,Het is wonderlijk wat in een opera kan''.
Door onze correspondent Steven Adolf
"COIMBRA, 11 DEC. Tolerantie versus fanatisme, rede tegenover redeloosheid.
De boodschap van de opera Vreemde Melodieën/ Melodias Estranhas, met muziek
van de Portugese componist António Chagas Rosa en een libretto van de Nederlandse
schrijver Gerrit Komrij, die morgen in de Rotterdamse Schouwburg in première gaat
had niet actueler gekund. ,,Na 11 september is het woord beschaving plotseling weer
gevallen als iets dat verdedigd moet worden'', constateert Komrij, die toen de schrijf-
opdracht twee jaar geleden werd gegeven, overigens nog nooit van Kandahar en de
Talibaan had gehoord. ,,Dat de rede door de redeloosheid omver wordt gelopen
is een eeuwig thema.''
(2) Uitvaartmuziek top 50 aan verandering onderhevig
18.12.01
"Mieke Telkamp is met de hit 'Waarheen, Waarvoor', haar nummer-1
positie kwijt in de uitvaartmuziek top 50. 'Who wants to live
forever' van Queen heeft de eerste plaats ingenomen op de lijst met
populaire begrafenismuziek van uitvaartverzorger Dela. Ook Vera Lynn
die op de tweede positie stond met het nummer 'We'll meet again'
heeft moeten inleveren voor bands als Guns 'n Roses en Pink Floyd.
Opvallend is de toenemende populariteit van de dance-muziek. Zo steeg
'Go' van Moby naar de zestiende plaats. Volgens een onderzoeker van
het Instituut voor Sociaal-wetenschappelijk beleidsonderzoek en
advies zijn de veranderingen in de uitvaart top 50 te wijten aan de
ontkerkelijking. Ook de toenemende individualisering speelt een rol."
© 2001 Radio Nederland Wereldomroep
(3) "James Brockway vertaalde 40 dierensonnetten van Patty Scholten
in het Engels. In de loop van het jaar verschijnen deze in Engeland, gebundeld onder
de titel Giant sacks of tenderness. (Beide gedichten zijn in Real Audio te beluisteren.)"
http://meander.italics.net/
See also: new |
"Straight roads, Slow rivers, Deep clay." |
A collection of contemporary Dutch poetry in English translation, with commentary and photographs by Cliff Crego |
See also another website by Cliff Crego: The Poetry of Rainer Maria Rilke |
A presentation of 80 of the best poems of Rilke in both German and new English translations: biography, links, posters |