P/P | r2c | December: Last Light on Snow, and the Story
which is a Poem
(click on photo to enlarge)
Last Light on Ridge, Winter Solstice "...a high / warm-footed scholar
with specialized area of interest
seal-feathered / bootlace-worshipper. //
Frivolous throated imitator
a pearl-splattered / weasel, a flying
unlettered triumphator. ."

from Sparrow,
by Judith Herzberg

This week, an image called
Last Light, Shortest Day of
the Year.
Also: eight new
translations of Lowland poems.

rss: Twitter
r2c_dutchpoetry


The guest poems for this week are new English translations of a set of eight Dutch pieces.
The featured poets are,
Jean-Pierre Rawie, Gerrit Achterberg, Rutger Kopland,
Lizzy Sara May, Remco Campert,,Albert Verwey and Judith Herzberg.




Last Light on Snow, and the Story which is a Poem

"Het aforisme is een opgeraapte wilde kastanje
die men lang in de zak gedragen heeft tot hij
glimmend is geworden."


J. Greshoff
uit: 444 Aforismen

"An aphorism is like a picked up wild chestnut
that one has carried around in one's pocket
until it shines."


Every poem cuts a pattern in space and time. The pattern is a story. And because
it's a story, it's also a journey through some kind of landscape, either real or
imagined. At its most etherical or generalized, a poem is a pattern which weaves
together both
difference (contrast) and similarity (metaphor), in both sound and
meaning. Here the poem resembles both music and mathematics in its power to
conjure up out of a handful of symbols whole webs of relationships. At its most
embodied or physically manifest—and one must hear or say the poem to experience
this—a poem is a pattern which dances on the collective deep emotional drum
of our soul.


Poem, pattern, story
. But a poem occupies, in contrast to long narrative tales,
always the barest minimum of space. This is because, like mathematics, the poem
concerns itself with essence. And most especially, it concerns itself with
insight, or
new ways of looking at ourselves and the world. So if J. Greshoff's chestnut
above falls from its tree and hits us on the scientific side of our head, we might
with a Newtonian flash of understanding see that—as the chestnut falls, so to
does the moon, and the Earth and indeed all heavenly bodies. The poetry begins
with but a single word or concept called 'gravity, which in one deft stroke brings
together as one many movements which were once perceived as different . But if
our more bohemian or philosophical side takes the chestnut from a master of the
metaphysical miniature like Emerson, a saying like "
much will have more"
indeed acquires the shine of truth which only becomes more beautiful as we
walk away with it and use it.

To think of poetry this way is at once demanding and liberating. It is demanding
because we all know that it's not easy to find words for profound meanings, let
alone to discover and explore new worlds, like that of a distant moon, for
the very first time. And it is liberating because it gives us a way of conceiving
poetry that has nothing necessarily to do with its traditional outward manifestations,
such as fixed forms or rhyme, although it can from this point of view easily embrace
these without having to retreat into the academy or mere sentimentality.

The eight Lowland poems I've brought together here in translation all have their
own unique stories to tell. And they do this in very different ways.
Let us listen:






Advent

In deze laatste week van de advent
zou het moeten gaan sneeuwen: ieder jaar
zijn het dezelfde dingen waar je naar
verlangt. Dus sneeuwt het niet; maar alles went.

Je steekt de kaarsen aan op het dressoir,
en denkt aan alle doden die je kent.
Terwijl je wacht op een gemist moment
schuiven de dagen naadloos in elkaar.

Je poogt je tegen beter weten in
iets te herinneren wat er niet was,
omdat wat weg is diepte heeft en zin.

Je draait muziek, drinkt thee, je leest een boek
dat je ook lang geleden al eens las.
Maar alles is onachterhaalbaar zoek.

    Jean-Pierre Rawie
((1951)
Advent

In this last week of Advent it should
have begun to snow: every year
it's the same things for which you
long. So it doesn't snow; but one enures.

You light the candles at your dressing table
and think about all the dead that you know.
While you wait for a missed moment
the days fold seamlessly one into the other.

You try though you should know better
to remember something that was not there,
because what is gone has sense and depth.

You listen to music, drink tea, read a book
that you long ago had already once read.
But everything is irretrievably mislaid.





Verdemen

Er staat Verdemen aan de spoorlijn van
Arnhem naar Utrecht komende— & Zonen.
Ik kan het u gemakkelijk aantonen:
links bovenaan tegen een gevel an.

Ik weet van deze man niets anders dan
dat hij Verdemen heet en hij heeft Zonen
en dat hij aan de spoorlijn is gaan wonen,
waar ieder zich van overtuigen kan.

Ik zou hem voor de aardigheid misschien
eens kunnen gaan opzoeken in zijn huis
en kijken wat hij in het leven doet.

Verdomme als ik Verdemen niet ontmoet.
Het is van uit de trein een pas of tien.
Natuurlijk zit er ergens een abuis.

   Gerrit Achterberg
(1905-1962)
[A Man called] Verdemen

There's a sign—Verdemen—on the trainline
from Arnhem going to Utrecht— & Sons.
I can easily prove this to you:
to the left at the top of a pitched roof.

I know nothing of this man other than
that he is called Verdemen and has Sons,
and that he lives along side the tracks,
which anyone can go see for themselves.

I'd like to pay him a visit someday
perhaps in his house for the fun of it
and have a look at what he does in life.

Damn if I don't meet Verdemen.
Out of the train, it's only a step or two.
Of course, there must be some mistake.





Psalm

Dan zullen deze geluiden wind zijn,
als ze opstijgen uit hun plek, dan
zullen ze verwaaien, zijn ze wind.
We hebben geademd en onze adem was
als zuchten van bomen om een huis,
we hebben gepreveld en onze lippen
prevelden als een tuin in de regen,
we hebben gesproken en onze stemmen
dwaalden als vogels boven een dak.
Omdat wij onze naam wilden vinden.
Maar alleen de wind weet de plek
die wij waren, waar en wanneer.

   Rutger Kopland
(1934)
Psalm

Then these sounds shall be wind
if they rise up from their place, then
they shall blow away, they are wind.
We have breathed and our breath was
as the sighing of trees around a house,
we have muttered and our lips
muttered as a garden in the rain,
we have spoken and our voices
strayed like birds above a roof.
Because we wanted to find our name.
But only the wind knows the place
that we were, where and when.





Aan de Dood Gezongen

Om te vergaan,
dood, maak mij zoet;
ik ben een lichaam zonder naam,
neem het, wanneer het moet;
die mij in u is voorgegaan
bezit mijn bloed

Dood, maak voor de aarde goed,
waarin zij ligt;
geef ons hetzelfde soortelijk gewicht,
opdat ik ben geboet,
en met haar stof in evenwicht
bij het opstaan;
wij waren samen één gedicht,
doe het om deze waan,
doe het met ogen dicht


   Gerrit Achterberg
   uit:
Eiland der ziel
Song to Death

That I may perish,
death, make me sweet;
I am a body without name,
take it, when you must;
the one who has gone before me,
possesses my blood

Death, make that the earth is good,
where she lies;
give us the same kind of weight,
because I am helped,
and with her matter in equipoise
when rising;
we were together but one poem,
do it because of this madness,
do it with eyes closed





Bol Circle en Geslacht

herinnering van herinnering van
herinnering van herinnering is
betovergrootmoeder is overgrootmoeder
is grootmoeder is moeder is ik
is kind is landschap is stad
is kamer is bed is bed is kamer
is stad is landschap is kind
is ik is vader is grootvader is
overgrootvader is betovergrootvaarder
is herinnering van herinnering
van herinnering van herinnering

Lizzy Sara May
(1918-1988)
Full Circle and Lineage

memory of memory of
memory of memory is
greatgreatgrandmother is greatgrandmother
is grandmother is mother is I
is child is landscape is city
is room is bed is bed is room
is city is landscape is child
is I is father is grandfather is
greatgrandfather is greatgreatgrandfather
is memory of memory
of memory of memory





Land

In de herfst
rijpen de appels
aan hun sappige tak

de meisjes met manden
lomp lief en lelijk
rapen de appels

de lucht is nog blauw
als op witte kalenders
(hoog boven de berg
vaart vredig het vliegtuig)
hooi broeit en zweet
in de buik van de meisjes

's nachts sluipt
door grootmoeders velden
de boze wolf van de kou

Remco Campert
(1929) *
Land

In the fall
apples ripen
on their sappy twigs

girls with baskets
rude dear and homely
gather the apples

the air is still blue
like that on white calendars
(high above the mountain
flies serenely a plane)
hay broods and sweats
in the tummy of the girls

at night prowls
through grandmother's fields
the angry wolf of the cold





Stille Nacht

Er zijn zo hoge tonen
En ook zo lage
Dat mensenoren
Ze niet horen.
Mogelijk wonen
In bos of hage
Vogels voor ons verborgen
Zingende tot de morgen.

Albert Verwey
(1865-1937)
Silent Night

There are tones so high
And so low
That human ears
Cannot hear them.
It's possible, living
In forest or hedge
That birds hide from us
Singing until the morning.

| view postcard |





Spreeuw

Had niets te beweren
te klein voor veren
te nat om bruin te heten
en snavel dicht
ook tegen eten.

Maar werd een hoogst
warmpotige geleerde
specialistisch geïnteresseerde
zeehondgeveerde
vetervereerder.

Frivoolkelige imitator
een parel-bespetterde
wezel, een vliegende
ongeletterde triomfator.

Judith Herzberg
(1934)
Sparrow

Had nothing to contend
too small for feathers
too wet to be called brown
and beak closed tight
even against food.

But becomes a high
warm-footed scholar
with specialized area of interest
seal-feathered
bootlace-worshipper.

Frivolous-throated imitator
a pearl-splattered
weasel, a flying
unlettered triumphator.

(all tr. Cliff Crego)






Order one of my simple, smart, but inexpensive CliffCards . . .
[ 4" x 5.5" 120 weight glossy cardstock ].






NEW: To view / purchase high quailty prints & matted frames
at the
Photoweek Northwest online store, SLIDESHOW
http://picturepoems.zenfolio.com/





Three literary reports from the Dutch news media
which are perhaps of interest to
r2c readers...

*Al die dromen al die jaren
over Remco Campert


'Op 6 oktober om 16 uur opent Jan Wolkers
een tentoonstelling over Remco Campert:

Al die dromen al die jaren.
De expositie,
die het melancholieke karakter van Camperts
2000 tot en met 10 juni 2001 te bezichtigen.

Met zijn gedichten, verhalen, columns en
romans is Remco Campert nu al vijftig jaar
een van de meest spraakmakende auteurs
in de Nederlandse literatuur. Campert is bij
uitstek de schrijver met de melancholieke
toon, die in alle genres die hij beoefent op
zoek is naar het ongrijpbare of kortstondige
geluk. Veel van zijn gedichten, verhalen en
romans zijn klassiek geworden; titels als
Alle dagen feest, Het leven is vurrukkulluk
en
Eetlezen maken deel uit van ons spraak-
gebruik.[...] Op zeven centraal opgestelde
zuiltjes zijn klassieke Campert-gedichten
te lezen, zoals
'Credo', 'Poëzie is een daad'
en 'Januari 1943'. [...]

[...] In een aparte videoruimte wordt de film
Het alfabet van Remco Campert, die hij in
1996 samen met
Hans Keller maakte,
vertoond -
'zo keert alles terug / om straks
weer weg te gaan / maar nu voor even / tot
stilstand gekomen'
.[...]


[...] Tevens bevat Al die dromen al die jaren
een door Erna Staal
en Dick Welsink samen-
gestelde bibliografie.'

Voor informatie: 070-3339666
All those dreams all those years [a Dutch website]
An exhibition on Remco Campert


"October 6 at 4pm [the writer/painter] Jan Wolkers
shall open at the Literary Museum of the Hague an
exhibition on Remco Campert:
All those dreams all
those years
. The exhibition, which gives emphasis
to the melancholy character of Campert's work,
will be open to the public from 7th of October to
(and including) the 10th of June, 2001.

With his poems, stories, newspaper columns and
novels, Remco Campert has been for some fifty
years one of the most talked about authors in Dutch
literature. Campert is well known as the writer with
a melancholic tone, who, in all the genres that he
practices, is searching for that one elusive, ephemeral
moment of happiness. Many of his poems, stories
and novels have become classics; titles like
Every
day feast
, Lucious Life and Eatreading have become
a staple part of [the Dutch] vernacular. [...] In seven
centrally placed halls the pulic can read classic Campert
poems, such as
"Credo", "Poetry is a deed"
and "January 1943". [...]

[...] In a separate video space, the film The Alphabet
of Remco Campert, that he made together with
Hans
Keller
, will be shown—"so everything comes back /
then later to depart / but now for a moment / it stands
still.
" [...]

[...] In addition All those dreams all those years
includes a bibliography put together by
Erna
Stall
and Dick Welsink."

Also: for readers with a knowledge of Dutch,
visit the helpful overview of Remco Campert's
work at BiblioWeb: Over schrijvers.





`Gewoon doen is nooit mijn fort geweest'
De poses van Jean Pierre Rawie
Door Elisabeth
Lockhorn, foto Bert Nienhuis
[a Dutch website]

uit Vrij Nederland, 9 december 2000, pagina 40-42


Over zijn keuze voor het sonnet zei Jan Kuyper
eens: `Je kunt zeggen dat het vasthouden aan
zo'n strakke vorm getuigt van een grote l
evensangst of van andere angsten, maar daar
kom je geen stap verder mee...'

'De functie van poëzie is bezwering, dat
heeft dus met angst te maken. Er zijn veel
bedreigende en onaardige dingen in dit
bestaan, zodra je die in woorden vat,
maak je ze enigszins onschadelijk. Zodra
je een wolf wolf noemt, is dat minder eng
dan dat je alleen maar weet dat er een
gevaarlijk beest rondsluipt. Het ordenende
aspect van rijm vind ik bijzonder
geruststellend. Ik lees weleens een
fraaie regel in een, in mijn ogen vormeloos
gedicht, en dan denk ik: wat jammer
dat dit niet in een móói gedicht staat.'


En met mooi bedoel je dan vormvast?

[Rawie]'Ja, maar ik zei het zoals ik het zei.
Er wordt dom gedacht over rijm.


Noem eens een Nederlandse dichter
voor wie je een zwak hebt.

Bijna met afschuw: 'Een levende? Mijn be-
langstelling gaat meer uit naar de periode
van Huygens. Ik heb niet zoveel behoefte
om te weten wat tijdgenoten doen. Zoals
Goethe zei: "Lebt man denn wenn Anderen
leben?" Voor mij heeft kunst niets te
maken met de tijd waarin het gemaakt is."
"Being normal has never been my forte"
The poses of Jean-Pierre Rawie
, by Elisabeth
Lockhorn, photograph by Bert Nienhuis
[a Dutch website]

from Vrij Nederland [lit: Free Netherlands, an
important Dutch weekly newspaper]


Over his choice of the sonnet form, Jan Kuyper
has said: "You could say that holding rigidly
to such a strict form gives witness to
substantial existential angst, or other fears,
but this would help clarify things.

[
Rawie
] The function of poetry is exorcism,
and therefore it has to do with fear. There
are many threatening and unpleasant things
which are part of our existence, which,
once you can put them into words, are
made in a sense harmless. As soon as
you call a wolf 'wolf' it is less frightening
to know that there's a dangerous animal
on the prowl. The ordering aspect of
rhyme gives me a certain comfort. Every
now and then I read a nice line in a, in
my view, formless poem, and the I think:
how unfortunate that it isn't in a
beautiful poem.

You mean by 'beautiful' then formally
structured?

[
Rawie
] Yes, but I said this as I said it.
We don't think intelligently about rhyme.

Name a Dutch poet for whom you have
a weakness.

Almost with disgust: [
Rawie
] "A living one?
My interest is more in the period of Huygens.
[Dutch Golden Age: 1600] I don't feel much
of a need to know what my contemporaries
are doing. As Goethe said, "Lebt man denn
wenn Anderen leben?" [Live then when others
live.] For me, Art has nothing to do with
the time in which it is made. [...]
Every good poem was written today."





Bericht van Radio Nederland Wereldomroep
"Ideale gedicht bestaat toch"

"Elf Nederlandse dichters gaan bewijzen dat
het ideale gedicht toch bestaat. Volgens een
enquete van Poetry International vinden veel
Nederlanders dat het niet mogelijk is om een
ideaal gedicht te maken.

Wel noemde een meerderheid van de onder-
vraagden een aantal voorwaarden waaraan
een goed gedicht moet voldoen. Zo moet een
gedicht rijmen, maar ook ontroeren. Het bevat
humor en stemt tot nadenken. Bovendien is het
tijdloos en gaat het over de reden van het bestaan.

Rutger Kopland, Simon Vinkenoog, Jan Wolkers
en acht andere dichters gaan met deze voorwaarden
aan de slag. Op 25 januari zullen zij het resultaat
voorlezen tijdens de
Gedichtendag."


© Copyright Radio Nederland Wereldomroep

XII.2000
From the Dutch World Radio News Service:
"The ideal poem exists!"

"Eleven Dutch poets intend to prove that the
ideal poem exists. According to a poll done by
Poetry International, many citizens of the
Netherlands don't believe that it's possible to
make an ideal poem.

A majority of those questioned did however
mention a number of criteria which a good poem
should meet; it should rhyme, but also be stirring;
it should contain humor and give pause for re-
flection. Above all, it should be timeless and
concern itself with the reasons for existence.

Rutger Kopland, Simon Vinkenoog, Jan Wolkers
and eight others have agreed to compose a new
work which meets these criteria. On the 25th of
January, they shall recite the fruits of their labor
during the [Dutch National] Day of Poetry
."

[line breaks added for clarity0
(all tr. Cliff Crego)




See
also:

new
"Straight roads,
Slow rivers,
Deep clay."
A collection of contemporary Dutch poetry
in English translation, with commentary
and photographs
by Cliff Crego


| See also a selection of recent Picture/Poem "Rilke in translation" features at the Rilke Archive.

See also another website
by Cliff Crego:
The Poetry of
Rainer Maria Rilke
A presentation of 80 of the
best poems of Rilke in
both German and
new English translations
:
biography, links, posters


| # listen to other recordings in English and German of eight poems from
The Book of Images
at The Rilke Download Page (# Includes instructions)
|
| back to r2c | back to Picture/Poems: Central Display |
| Map | TOC: I-IV | TOC: V-VIII | Image Index | Index | Text OnlyDownload Page | Newsletter | About P/P | About Cliff Crego |


Photograph/Texts of Translations © 2010 Cliff Crego
(created
XII..24..2000) Special thanks to
Anne-Marie Mineur of the Lowlands who
pointed me in the direction of Advent, posted
the interview from VN with Jean-Pierre Rawie, and
offered invaluable advice with some of the translations.