P/P | r2c | May Day: Wonders Out of the Ordinary
P/P | r2c | May Day: Wonders Out of the Ordinary
 |
"Out of the dull tunnel of night rattles loose a cheap tin-can of a morning and opens up a full week like a trap door ..." from Monday, a poem by Ellen Warmond This week, an image of an early morning tunnel, filled with ice, together with a quartet of Lowland poems newly translated from the Dutch.
|
Wonders Out of the Ordinary
For the past few months, I've been going back and forth between
German and Dutch texts, alternating each week like the broad swing
of a river between translations from either of the two closely related,
yet very different, European language groups.
As many readers may be aware, German features a highly complex,
inflected grammar. This means that, in a sonnet by Rilke, or a tenor
recitative in a Bach Cantata, for example, the sound of the words—
the actual movement or flow—has a marvelously rich "woven
together" quality about it. Dutch, on the other hand, much like English,
has a far simpler syntax. At the same time, it is wonderfully abundant
in striking idiomatic images or expressions. Like the Dutch farmer says,
when something doesn't seem relevant or worth the effort: "That doesn't
put much sod on the dyke." Or when he senses (in a humorous way)
something which is about to happen: "I can feel it coming on my
wooden shoes."
Having for some years had the privilege of living and working in
both cultural areas, I've always felt that the two different languages
are in some sense complementary, like two aspects of a greater more
subtle whole. Indeed, if a heavenly gold is the element of German,
then an earthy clay is that of Dutch. And well, who wouldn't say
that something new might possibly flower if we were to assimilate
the best of both?
This week, then, it is a pleasure to offer four "kleine gedichtjes"
or little Lowland beauties, each wonderful in its own right. As a
quartet, I hope I've been able to convey to the English or American
reader how the Dutch language, because of this "close to the soil"
character, is capable of dealing so very charmingly with both the
light—and the dark—side of ordinary, everyday life:
| Maandag Uit de versufte tunnel nacht ratelt een blikken zeer goedkope morgen vrij en zet een volle week als een valluik open straten worstelen zich verwoed een uitweg naar de buitenwijken een enkele boom op een ontnuchterd plein houdt moeizaam stand over een handvol uren zullen andere maar even oude even machteloze gebaren deze dag weer tot de avond hebben uitgehold. Ellen Warmond (1930) uit: Proeftuin (1953) |
Monday
Out of the dull tunnel of night |
| Afwasmachine Adieu messen en vorken, ik was jullie nooit meer af. Het is uit tussen ons. Geen toegewijd leuteren meer tussen zachte doeken, ik stop jullie als lastige kindertjes in een crèche, ik ben blij dat ik jullie heb, o, ik zou jullie niet willen missen! maar nooit meer zullen jullie als bekenden door mijn handen gaan. Handenbindertjes! voortaan zijn jullie vaat. Hoor eens, we moeten redelijk zijn, het gaat niet aan die conversaties na het ontbijt, hoe was de pap, maakte het ei erg vlekkerig, is er niet al te hard op je gebeten en was de rabarber verfrissend? En het douwderideine lepeltje mijn deukje mijn klein fijn mongooltje, moet jij ook door de molen? O grote opscheplepel worden je kinderen nu voortaan zonder aanzien des persoons door het water gesagen? Wij moeten niet kinderachtig zijn. Warme sopjes hebben hun tijd gehad. De wereld eist ons op voor gewichtiger zaken. Mijn persoonlijkheid bijvoorbeeld, moet nog ontplooid. Dat kan natuurlijk niet met jullie, of met de kopjes. Judith Herzberg (1934) |
Dishwasher Adieu knives and forks, I'll never wash you again. It's finished with us. No more devoted lingering aimlessly between soft towels, I'm putting you all like problem children in a crèche, I'm happy that I possess you, o, I wouldn't want to miss you! but never again shall you pass through my hands as friends. From now on you handburdeners go in the wash. Listen, we have to be reasonable, it's not about the conversations after breakfast, how was the porridge, did the egg leave you stained, did it bite all too hard at your metal and was the rhubarb refreshing? And my poor pushed and punished dented little retarded child of a teaspoon, must you pass through the mill too? O giant tablespoon, must your children from now on have to disappear into the water without being seen face to face? We mustn't let ourselves be childish. The time of cuddly sloppy ones is over. The world demands attention for more important matters. My personality for example, must be developed. Of course, that can't be done with all of you dear ones, or with the cups. |
| Impasse Zij stonden in de keuken, zij en ik. Ik dacht al dagen lang: vraag het vandaag. Maar omdat ik mij schaamde voor mijn vraag wachtte ik het onbewaakte ogenblijk. Maar nu, haar bezig ziend in haar bedrijf, en de kans hebbend die ik hebben wou dat zij onvoorberereid antwoorden zou, vroeg ik: waarover wil je dat ik schrijf? Juist vangt de fluiketel te fluiten aan, haar hullend in een wolk die opwaarts schiet naar de glycine door het tuimelraam. Dan antwoordt zij, terwijl zij langzaamaan druppelend water op de koffie giet en zich de geur verbreidt: ik weet het niet. Martinus Nijhoff (1894 - 1953) |
Impasse She stood in the kitchen, she and I. For days I had been thinking: ask it today. But because I was ashamed of my question I waited for a moment to find her off guard. But now, seeing her busy in her little workshop, and seeing the chance that I wanted that her answer would be be unprepared, I asked: what would you have me write about? Just then the kettle blew its high-pitched whistle, enveloping her in a cloud shooting upwards towards the margarine smoke and the ventilator. Then she answers, as she slowly pours boiling water over the coffee grounds and the smell begins to spread: I have no idea. |
| Gemompel Hoe duidelijker ik 't wil zeggen hoe slechter ik uit mijn woorden kom dit lijkt me een typisch verschijnsel van het een of ander Remco Campert (1929) |
Mumbling The clearer I want to say something the worse I get myself all tied up this seems to me a typical manifestation of this and the other (all tr. Cliff Crego) |
| See also: new |
 |
"Straight roads, Slow rivers, Deep clay." |
A collection of contemporary Dutch poetry in English translation, with commentary and photographs by Cliff Crego |
 |
See also another website by Cliff Crego: The Poetry of Rainer Maria Rilke |
A presentation of 80 of the best poems of Rilke in both German and new English translations: biography, links, posters |
